கற்பழிப்பு : ஆடை தான் காரணமா?

அந்தக் குழந்தைக்கு மூன்று வயது இருக்கும். நான் படித்த பள்ளியில் சமையல் வேலை செய்த ஆயாவின் மகள் அவள். ஒருநாள் உடலெல்லாம் கீறலுடன் விடுதியின் பின்புறம் கிடந்த மகளை, அந்தத் தாய் கதறியபடி தூக்கிக்கொண்டு ஓடியது எனக்கு இன்னும் ஞாபகம் இருக்கிறது. 'பெண் குழந்தையாயிற்றே..பெயர் கெட்டுவிடுமே' என போலீஸிற்குச் செல்ல அந்த தாய் அஞ்சியதால், அதைச் செய்த மிருகம் தப்பியது.  

எனது கல்லூரி நண்பனின் ஊரில் ஒரு மனவளர்ச்சி குன்றிய ஒரு பெண் இருந்தாள். திடீரென ஒருநாள், அந்தப் பெண் கர்ப்பமாய் இருப்பது தெரியவந்தது. அந்தப் பாதகத்தைச் செய்த காமுகன் யாரென்று யாருக்கும் தெரியவில்லை, அந்தப் பெண்ணுக்கே தெரியவில்லை என்பது தான் சோகம். ஒரு குழந்தையைப் பெற்றெடுத்துவிட்டு, அந்தப் பெண் இறந்துபோனாள். அந்தப் பெண்ணின் பெற்றோர், அந்தக் குழந்தையுடன் வேறு ஊர் நகர்ந்தனர்.

நான் டெல்லியில் பணிபுரிந்த பொழுது, ஒருநாள் இரவு என் அறை நண்பன் பதட்டத்துடன் ரூமிற்கு வந்தான். 'என்ன விஷயம்?' என்று கேட்டபோது, பஸ் ஸ்டாண்ட் அருகே ஒரு பெண்ணை இருவர் ரேப் செய்வதைப் பார்த்ததாக பதட்டத்துடன் சொன்னான். மறுநாள் செய்தித்தாள்களில் அதைப் பற்றி எந்தச் செய்தியும் இல்லை. நண்பர்களிடம் கேட்டதில், அது போல் ஆயிரம் கதை சொன்னார்கள்.

நான் குவைத்திற்கு பேஃமிலியைக் கூட்டிவந்தபோது, எனது அரபி நண்பர்கள் சொன்னது 'தனியாக எங்கேயும் பெண்களை அனுப்ப வேண்டாம்' என்று தான். இங்கே என் வீட்டருகே இரண்டு மாதங்களுக்கு முன் ஒரு பிலிப்பைன்ஸ் பெண், சில காமுகர்களால் காரில் தூக்கிச் செல்லப்பட்டாள். ( அதிகம் பாலியல் வன்கொடுமைக்கு ஆளாக்கப்படுவது பிலிப்பைன்ஸ் பெண்கள் தான். சில வழக்குகளும் நடந்துகொண்டிருக்கின்றன.)

நீங்களும் உங்கள் வாழ்நாளில் இது போன்று, வெளியில் சொல்லப்படாத பல பாலியல் வன்கொடுமைகளைக் கடந்து வந்திருப்பீர்கள். பொதுவாகவே இத்தகைய வன்கொடுமைகள் எளியோர் மேலேயே நிகழ்த்தப்படுகின்றன. ஒரு எம்.எல்.ஏ-மந்திரி-போலீஸ் உயரதிகாரிகளின் வீட்டுப் பெண்களைவிட, ஏழை-அதிகாரமற்ற வீட்டுப்பெண்களே இதற்குப் பழியாகிறார்கள். எத்தனையோ லாக்கப் ரேப்கள் நம் நாட்டில் நடந்ததுண்டு. ஆனால் அந்த போலீஸ்காரர்கள், தன் உயரதிகாரர்களின் வீட்டுப் பெண்கள்மேல் கை வைத்ததுண்டா? வாச்சாத்தி போன்ற கொடூர சம்பவங்கள் எல்லாமே எளியோர் மீதுதான் நிகழ்த்தப்படுகின்றன.

ஆனால் பல அறிவாளிகளும் சொல்கிறார்கள் 'பெண்கள் ஆடை  அணியும் விதம் தான் கற்பழிப்புக்குக் காரணம்' என்று. அந்த அறிவுஜீவி மடையர்களைக் கேட்கிறேன்:

- நான் மேலே சொன்ன மூன்று வயதுக் குழந்தையின் ஆடையா நாய்களே, உங்களுக்கு காமத்தைத் தூண்டுகிறது?

- தமிழக மாணவி புனிதா, பள்ளிச்சீருடையில் செல்லும்போது தானே கற்பழிக்கப்பட்டிருக்கிறாள். மனச்சாட்சியற்ற மிருகங்களே, உங்களுக்குப் பள்ளிச் சீருடையுமா காமத்தைத் தூண்டும் விஷயம்?

அனைத்து மதத்தைச் சார்ந்த வெறியர்களும், இதுதான் சமயமென்று, தங்கள் மதப்பிரச்சாரத்தை முன்னெடுப்பதைப் பார்க்கையில் அருவெறுப்பாக இருக்கிறது. இவர்கள் வாழும் சமூகத்தில் நம் பிள்ளைகள் நடமாட வேண்டியிருக்கிறதே என்று கவலையாகவும் உள்ளது.

பெண் என்பவளுக்கு கற்பு என்பதை விலங்காக நாம் பூட்டி வைத்திருக்கிறோம். அவள் எப்படியும் வாய் தீறந்து வெளியில் சொல்ல மாட்டாள் என்ற தைரியத்திலேயே பல பாலியல் வன்கொடுமைகள் நிகழ்த்தப்படுகின்றன.

எந்தப் பெண்ணாவது வெளியில் சொன்னால், அந்தப் பெண்ணையே குற்றவாளியாக்கும் கேவலமான மனிதர்கள் வாழும் உலகம் இது.

நான் இதுவரை வசித்துவந்திருக்கும் அனைத்து இடங்களிலும், பாலியல் வன்கொடுமைக்குள்ளான பெண்ணையே முதல் குற்றவாளியாக்கும் மனிதர்களையே கண்டிருக்கிறேன்:

- அவ ஏன் அங்க போனா?

- அவ ஆபாசமா ட்ரெஸ் போட்டிருந்துப்பா.

- எல்லாருந்தான் அங்க போனாங்க..அவளுக்கு மட்டும் ஏன் நடந்துச்சு? வேற ஏதாவது காரணம் இருக்கும்பா.

 இப்படி பாதிக்கப்பட்டவர்களையே குற்றவாளியாக ஆக்க முயல்பவர்களே அதிகம்.

அடி-உதை-வெட்டு-குத்தை விட பாலியல் வன்முறை கொடூரமானது. அது உடல்ரீதியாக மட்டுமல்லாது, மனரீதியிலும் ஒரு பெண்ணை/அவளைச் சார்ந்தோரை சிதைத்துவிடுகிறது. அந்தக் கொடூரத்திலிருந்து உள்வியல்ரீதியாக மீண்டுவருவதே, கஷ்டமான விஷயமாக ஆகிவிடுகிறது.

எனவே, முதலில் பாலியல் வன்முறை என்பது இந்தியா மட்டுமல்லாது உலகெங்கும் வாழும் பச்சிளம் குழந்தை முதல் முதிர் பெண்கள் வரை, அனைவர் மீதும் உடல்/உளவியல் ரீதியில் நடத்தப்படும் வன்முறை என்பதைப் புரிந்துகொள்வோம்.

இத்தகைய மிருகங்கள், சமூகத்தில் வாழத் தகுதியற்றவர்கள். எனவே கற்பழிப்புக்கான தண்டனையாக தூக்குதண்டனை அல்லது ஆண்மை நீக்கத்துடன்கூடிய ஆயுள்தண்டனையுமே சரியானதாக இருக்க முடியும்.

அதற்குக் குரல் கொடுக்கும் நல்ல வாய்ப்பாக, டெல்லி பாலியல் வன்முறைச் சம்பவம் அமைந்துள்ளது. அங்கே நடக்கும் பெரும் போராட்டங்களுக்குக் காரணம், அங்கே இதுபோன்று வெளியில் சொல்லப்படாத ஆயிரமாயிரம் நிகழ்வுகள் தொடர்ந்து நடப்பதால் தான். இந்த மீடியாக்களுக்கும் இப்பொழுதுதான் இந்தக் கொடுமை கண்ணிற்குத் தெரிகின்றது.

எனவே இதுவே பாலியல் வன்கொடுமைக்கு எதிரான கடும் சட்டம் இயற்றப்பட நல்ல சமயம்.  அரசு மற்றும் நீதியமைப்பிற்கு உறைக்கும் வண்ணம், பாலியல் வன்கொடுமைக்கு எதிரான அனைத்துப் போராட்டங்களுக்கும் தார்மீக ஆதரவளிப்போம். கடும் சட்டம் இயற்றப்படும்வரை, தொடர்ந்து குரல் கொடுப்போம்.