ஈசன் – விமர்சனம்

டிஸ்கி-1 : வேணும்..எனக்கு நல்லா வேணும்...பதிவர் ஆயிட்டமே..படம் பார்த்து நம்ம மக்களுக்கு படத்தைப் பத்தி நம்ம கருத்தைச் சொல்லுவோம்னு சசிகுமாரை நம்பி போனேன் பாருங்க..எனக்கு இதுவும் வேணும்..இன்னமும் வேணும்..இப்பதான்யா நம்ம அண்ணாச்சிகளான கேபிளார், உண்மைத்தமிழன், ஜாக்கி அருமையெல்லாம் தெரியுது..எவ்வளவு மொக்கை படத்தில இருந்து காப்பாத்தியிருக்காங்க..அவங்களுக்கு எவ்வளவு நன்றி சொன்னாலும் போதாதுங்க..அய்யா, ராசாக்களா..உங்களுக்கு கல்யாணம் ஆயிருந்தாலும் சரி..ஆகாட்டியும் சரி..நீங்க நிறைய குழந்தைகளைப் பெத்துகிட்டு, புள்ளை குட்டிகளோட சந்தோசமா இருக்கணும்யா..பதிவரா இருக்குறது இவ்வளவு டேஞ்சரான விசயமா?..யப்பா..முருகா!

 ”(படத்திலும்) வாய் பேச முடியாத அக்கா அபினயாவை சில மேல்தட்டு பப் கலாச்சார மைனர்கள் கெடுத்துவிட, தம்பி ஈசன் அவர்களை பழிக்குப் பழி வாங்குகிறார்” இது தாங்க கதை! நல்லாத் தானே இருக்கு..இது நமக்குப் பழக்கமான கதைதானேன்னு நினைக்கிறீங்களா...இதுக்கு ஒரு உலகத் தரமான திரைக்கதை சசிகுமார் எழுதியிருக்காரு பாருங்க:

ஒரு கோப்பையில இருக்கிற ஒயினை காட்டுறதோட டைட்டில் ஆரம்பிக்குது. உண்மையில் ரொம்ப நல்லா இருந்த்து. கலர்ஃபுல் டைட்டில்..இன்னொரு விசேஷம், படத்தோட பேரை கடைசிவரை போடலை.

வைபவ்வும் நண்பர்களும் பப்ல குடிச்சிட்டு பொண்ணுங்களோட ஆடுறாங்க..அப்புறம் வீட்டுக்கு போறாங்க..அப்புறம் பப்ல ஆடுறாங்க..இப்படியே ஒரு அரை மணி நேரம்..

வைபவ்வின் அப்பாவான மந்திரி ஏ.எல்.அழகப்பன் பிறரை மிரட்டி ஒன்னு, சொத்தை எழுதி வாங்குறார், இல்லே கமிசனை வாங்குறார். படியாத ஆட்களை விசுக்-னு போட்டுத் தள்ளறார்..நேர்மையான ஏ.சி.யான சமுத்திரக்கனி, நேர்மையா இருக்க ட்ரை பண்றார்..ஆனாலும் மேலே சொன்ன மந்திரியால இவர் நேர்மையா இருக்க முடியலை..இதை நமக்குச் சொல்ல ஒரு அரை மணி நேரம்..

வைபவ் பப்ல ஒரு ’மூக்கு ரொம்ப அடி வாங்குன’ பொண்ணைப் பார்க்குறார்..அவர் மேலே லவ் ஆகிறார்...அந்தப் பொண்ணு ஒத்துக்கலை..அப்புறம் சில கேவலமான சீனுக்கு அப்புறம் ஒத்துக்குது..அப்புறம்தான் தெரியுது..அந்தப் பொண்ணு அரசியல்வாதிகளையே உருவாக்குற/ஆட்டிப் படைக்குற பெரிய பிஸினஸ் மேனோட பொண்ணு..மந்திரிக்கு ஓ.கே..ஆனா, பிஸினெஸ் மேன் ஒத்துக்க மாட்டேன்னு சொல்ல, சில லாஜிக்கே இல்லாத சீன்+ மிரட்டலால அவர் ஒத்துக்கிடுதார்..இதுக்கு ஒரு அரை மணி நேரம்..1 ½ மணி நேரம் ஆச்சா?

இப்போ இதுவரைக்கும் பார்த்ததை/படித்ததை மறந்திடலாம்..ஏன்னா இது தான் படத்தோட கதையே இல்லையே...

திடீர்னு வைபவ்வின் பின்னந்தலையில் பெரிய இரும்பு கியர் ராடால் ஒரு அடி விழுது..மண்டை பொழந்து விழுற அவர் “ யார் நீ”ன்னு கேட்கிறார்..”ஈசன்’னு டைட்டிலப்போ போடாத பெயரை இப்போ போடுறாங்க..இடைவேளை!

இடைவேளைக்கு அப்புறம் ஆஹா..படம் சூடு பிடிக்குதுன்னு நினைச்சு உட்கார்ந்தா, நமக்குத்தான் சூடு பிடிக்குது.

மந்திரி பையனைத் தேடுறார்..ஏ.சி.சமுத்திரக்கனியும் ரொம்ப மொக்கைத்தனமா தேடுறார்..இப்படியே ஒரு அரை மணி நேரம்..(நோ பேட் வேர்ட் ப்ளீஸ்)

ஒரு வழியா ஈசனைப் பிடிக்கிறார். அவன் ஒரு பள்ளி மாணவன்..அப்போ அவன் ஒரு ஃப்ளாஷ்பேக்கைச் சொல்றான். அழகான அபிநயாவோட நல்லாதான் ஆரம்பிக்குது..ஆனா ஃபினிஷிங்?..கற்பழிப்பு..ப்ளட் லாஸ்..வேதனை..தற்கொலை..ன்னு தியெட்டர்ல கண்கொண்டு பார்க்க முடியல்லை..பருத்திவீரனுக்குப் போட்டியா யோசிச்சாங்க போல!..இப்படியே கொடுமையா ஒரு அரை மணி நேரம்..

அந்தக் கொடுமை முடிஞ்சதும் அப்பாடின்னு கண்ணைத் திறந்தா, வன்முறைன்னா வன்முறை..அப்படியொரு வன்முறை..மேலே சொன்ன இரும்பு ராடால அந்தப் பையன் அக்கவைக் கற்பழிச்ச வைபவ் மண்டையைப் பொளக்குறான்..மந்திரி, பையன் மண்டையைப் பொளக்குறார். சும்மா நங்கு நங்குன்னு ரத்தம் தெறிக்க விழும்போது, என் பக்கதுல குழந்தையோட வந்திருந்த ஃபேமிலி எந்திரிச்சு வெளில போயிருச்சு..கடைசில சமுத்திரக்கனியும் ஈசனும் சிதைஞ்சு போய் தப்பிக்கிறாங்க..நம்மையும் சிதைச்சு வெளில அனுப்புறாங்க.

படத்துல நல்ல விஷயம்னா சமுத்திரக்கனி, அபிநயா, ஈசனா வர்ற பையன் ஆகியோரின் நடிப்பு நல்லா இருக்கு..’வந்தனம்ங்கிற பாட்டு சூப்பர். 

இன்னும் படத்தோட ஒளிப்பதிவு, இசை, எடிட்டிங் பத்தியெல்லாம் பேசலாம் தான்..ஆனா, சேதாரம் ரொம்ப ஆயிட்டதால, பெட் ரெஸ்ட் எடுக்கப் போறேன்...வேணாம்..வலிக்குது..

டிஸ்கி-2: காலை 11 மணிக்கே தியேட்டரில் நல்ல கூட்டம்..நிறைய இளைஞர்கள்..சில ஃபேமிலிகள்..எல்லோர் கண்ணிலும் சசிக்குமார் படத்தைப் பார்க்கப் போறோம்கிற ஆர்வம் தெரிந்தது. சிலர் சசியின் கடைசிப்படம் எப்போ வந்ததுன்னு டிஸ்கஸ் பண்ணிக்கிட்டிருந்தாங்க..அத்தனை கூட்டமும் வந்தது ’சசிகுமார்’ என்ற ஒற்றை வார்த்தைக்காகவே..ஆனால் அதற்கு ஏற்ற பொறுப்புணர்ச்சி சசிக்கு இருந்ததா என்று பார்த்தால் ஏமாற்றமே..

உலகத் திரைப்படம் என்றால் ரத்தக்களறியான கற்பழிப்பும், ரத்தம் தெறிக்கும் வன்முறையும் இருக்கணும்னு யார் கிட்டயோ சசிகுமார் தப்பாக் கத்துக்கிட்டு இந்தப் படத்தை எடுத்திருக்கார்னு நினைக்கிறேன்..ஆனால் உலத் திரைப்படம்னா என்னன்னு தெரிஞ்சுக்க சசி ஆசைப்பட்டா நான் அவருக்கு ஒரு படத்தை பரிந்துரைக்கிறேன்..அது ஒரு தமிழ்படம்தான்..அந்தப் படத்தை சசி 100 தடவையாவது பார்க்கணும்..அதுதான் நான் அவருக்கு கொடுக்க விரும்புகிற தண்டனை..அந்தப் படத்தோட பேரு : சுப்பிரமணிய புரம்.