பல்பு வாங்கலியோ பல்பு....

அதென்னமோ தெரியலை, சில விஷயங்களை...அது எவ்வளவு கேவலமானதா இருந்தாலும்...உங்ககிட்டச் சொன்னாத் தான் என் மனசு ஆறுது..அதனால இன்னிக்கு நான் பல்பு வாங்குன சொந்தக் கதை, சோகக்கதை..

போன மாசம் ஒரு புராஜக்ட்டை வெற்றிகரமா முடிச்சோம். கிளையயண்டுக்கும் ரொம்ப சந்தோசம். 

ஒருநாள் *** மேடத்துகிட்ட இருந்து ஃபோன். அவங்க யாருன்னா, எங்க கிளியண்ட் புராஜக்ட் மேனேஜரோட பி.ஏ. நம்ம கேரளா தான்..மேனேஜர் ஆந்திரா..

“ஹலோ செங்கோவி, நலமா?”

(ஹி..ஹி..ஹி) நலம்..தாங்கள் நலமா மேம்?

“ஓ..அந்த புரோஜக்ட்டை இவ்வளவு சீக்கிரமா முடிப்பீங்கன்னு நாங்க நினைக்கவேயில்லை. சாருக்கு ரொம்ப சந்தோசம்.”

(அதுக்கு எவ்ளோ கோல்மால் பண்ணியிருக்கோம்..அது உங்களுக்குத் தெரியாதவரைக்கும் எங்களுக்கும் சந்தோசம் தான்)..ஹி..ஹி..நாங்க எங்க கடமையைத் தானே செஞ்சோம்.

“யா..யா..அப்புறம் நாளைக்கு நைட் நீங்க ஃப்ரீயா?”

(ஆ............! ) ”ஓ..ஃப்ரீ தான்..ஃப்ரீ தான்”

“நைட் 9 மணிக்கு?”

(அது பதிவு போடற நேரமாச்சே..ஓகே, பதிவை அடுத்த நாள் போடுவோம். நாளைக்கு...மேடம் சொல்றதைக் கேட்போம்) “நோ பிராப்ளம்”

“கோஹினூர் தெரியுமா?”

(என்னடா இது..ஆண்ட்டி கோஹினூர் காண்டம் பத்தில்லாம் கேட்குது..) “தெரியும்..ஏன்?”

“டூ யு லைக் இட்?”

(அடடா..அவசரப்பட்டு ஃபேமிலியைக் கூட்டிட்டு வந்துட்டமோ....)“ம்..ஏன் திடீர்னு இதெல்லாம் கேட்கிறீங்க?”

“புராஜக்ட்டை ஃபாஸ்ட்டா முடிச்சீங்கள்ல..அதுக்காக..”

(ஆஹா..எவ்வளவு நல்ல கிளையண்ட்..இந்த மாதிரி கிளையண்ட்டுக்கு வாரம் ஒரு புராஜக்ட் முடிக்கலாமே..) “ஓ..ரியல்லி?”

“யா..அப்புறம் உங்க மேனேஜரையும் கூப்பிட்டிருக்கேன்”

(அவரு எதுக்கு..என்னடா இது..உங்களுக்கு வேணா பரந்த மனசு இருக்கலாம் மேம்..ஆனால் ஓசி பினாயில்லா இருந்தாலும் யாருக்கும் கொடுத்து எனக்குப் பழக்கம் இல்லியே..) “அவருமா?”

“ஆமா..அப்புறம் உங்க ஜூனியர் எஞ்சினியர்ஸை எனக்குத் தெரியாது. நீங்களே அவங்களையும் கூட்டிட்டு வந்திடுங்க”

(அவங்களுமா..சம்திங் டெரிப்ளி ராங்..) “எங்க வரணும்?”

“அதான் சொன்னேனே..கோஹினூர் ஹோட்டல்”

(என்னது கோஹினூர்ங்கிறது ஹோட்டலா..அடங்கொக்கமக்கா..) “யா..யா..ஓகே, நாங்க வந்திடறோம்..நன்றி.(அவ்வ்வ்வ்வ்)

அழுதுக்கிட்டே ஃபோனை வைக்கவும் டேமேஜர் கூப்பிட்டாரு. “*** மேம் கூப்பிட்டாங்களா?”

“கூப்பிட்டாங்க...(ஆனா கூப்பிடலை) சார்”

“ஓகே..நாளைக்கு ஷார்ப்பா 9 மணிக்கு வந்திடுங்க”

(இனிமே ஷார்ப்பா வந்தா என்ன.....) “ஓகே சார்”

அடுத்த நாள் போனோம். அந்த மேடம் வரலை..நல்லவேளை தப்பிச்சுச்சு..

கொஞ்ச நேரம் மாத்தி மாத்திப் பாராட்டுனாங்க. அப்புறமா சாப்பிடப் போகலாம்னு சொன்னாங்க..அப்பாடி, புண்பட்ட மனசை தின்னுபோட்டு ஆத்துவோம்னு போனேன்.

சிக்கன் சூப், ரெண்டே ரெண்டு பட்டர் நாண், கொஞ்சம் சிக்கன் மசாலாவோட முதல் ரவுண்டு ஆரம்பிச்சுச்சு. அப்புறம் புரோட்டா ரெண்டும் மட்டன் கறியும் எடுத்துக்கிட்டொம். அப்புறம் மட்டன் பிரியாணியும் சிக்கன் பட்டர் மசாலாவும் சாப்பிட்டேன். அப்பவும் மனசு ஆறலை. கடைசீல சிக்கன் ஃப்ரைடு ரைஸும் கொஞ்சம் சிக்கன் மசாலாவும் சாப்பிடவும் பர்வாயில்லைங்கிற ரேஞ்சுல இருந்துச்சு. இடைஇடையில கூல்ட்ரிங்ஸ் சாப்பிட்டதும் ஆறுதலா இருந்துச்சு. அப்புறம் கடைசீயா குலாப் ஜாமூன் எடுத்துக்கிட்டோம்.(எல்லாரும் முதல்ல ஸ்வீட் எடுத்துக்கிட்டாங்க. ஆனால் நாங்க எடுக்கலை.ஏன்னா முதல்ல இனிப்பு சாப்பிட்டா, அதிகமா சாப்பிட முடியாது. அவங்க தர்றதே அதுக்காகத் தான்..நாம யாரு?..)

அப்புறம் எல்லாருக்கும் வணக்கம் சொல்லிட்டு, வெளில வந்து லிஃப்ட்டுல நுழைஞ்சோம்.

‘சாப்பாடு இன்னிக்கு சூப்பர்ல?”ன்னு கேட்டுக்கிட்டே கிரவுண்ட் ஃப்ளோர் பட்டனை அமுக்குனேன். அதுக்கு என் ஜூனியர் ”ஆமா சார்..அதுவும் அந்த ஐஸ் க்ரீம்..அடடா..சூப்பர். என்னா டேஸ்ட்டு’ன்னான்.

ஐஸ் க்ரீமா? அடப்பாவிகளா..அதுவும் இருந்துச்சா..அய்யய்யோ..அதைச் சாப்பிடாம விட்டுட்டமே..திரும்ப லிஃப்ட்டை மேல ஏத்திப் போகலாமான்னு யோசனை. பசங்க கேவலமாப் பார்ப்பாங்களே, க்ளையண்ட்டும் ஏன் திரும்ப வந்தேன்னு கேட்பாங்களேன்னு ஒரே குழப்பம்.

ஏதோ இப்பத்தான் பல்பு வாங்குன சோகத்தை ஆத்துனோம், அதுக்குள்ள ஐஸ் க்ரீம் வாங்காத சோகம் வந்திடுச்சே..நமக்கு ஏன் இப்படி நடக்குதுன்னு யோசிச்சுக்கிட்டே வீட்டுக்குப் போனேன்.

அங்க என் தங்கமணி கேட்ட கேள்வில தான் கண்ணீரே வந்திடுச்சு.

“ஏங்க டல்லா வர்றீங்க? சரியாச் சாப்பிடலியா?”