முதல் விமானப் பயணம் - சில டிப்ஸ்

சில வருடங்களுக்கு முன் நான் முதன்முதலாக விமானப்பயணம் மேற்கொள்ள வேண்டி வந்தது. ’என்ன செய்யவேண்டும்/கூடாது‘ எனத் தெரிந்து கொள்ள இணையத்தில் தேடியபோது தமிழில் எதுவும் கிடைக்கவில்லை. எனவே இனிமேல் தேடிவோருக்காவது பயன்படுமேயென இங்கே பதிந்து வைக்கிறேன்.

நீங்கள் இதுவரை செய்திருக்கும் பஸ், ரயில் பயணங்களை விட மிகவும் பாதுகாப்பானது விமானப் பயணம். இங்கு மிகவும் நல்ல விஷயம் என்னவென்றால், நீங்களே நினைத்தாலும் ஏர்போர்ட்டுக்குள் உங்களால் காணாமல் போக முடியாது. ஏர்போர்ட் எங்கும் வழிகாட்டும் போர்டுகள் இருக்கும். கொஞ்சம் ஆங்கில அறிவு இருந்தால், உலகின் எந்த மூலையில் உள்ள ஏர்போர்ட்டையும் உங்களால் சந்திக்கமுடியும். இப்போது ஒவ்வொன்றாகப் பார்க்கலாம்.

1.டாட்டா காட்டுமிடம்:

எங்கள் பகுதியில் யாராவது வெளிநாடு போகிறான் என்றால், ஒரு வேன் (தேவைப்பட்டால் லாரி!) பிடித்து, மாமன் மச்சான் எல்லாம் ஏர்போர்ட் வாசல் வரை வழியனுப்ப வருவார்கள். விடைபெறும்போது ‘மாப்ள, வரும்போது சரக்கு வாங்கிவர மறந்துடாதே’ என அக்கறையோடு சொல்லியனுப்புவார்கள். வாசலிலேயே எல்லோரும் நிறுத்தப்படுவர். (பிறருக்கு விசிட்டர் டிக்கெட் இப்போது தருவதில்லை) அங்கிருந்து உங்கள் வெற்றிப்பயணம் ஆரம்பிக்கிறது.

வாசலில் நிற்கும் போலீஸ்கார் உங்களை நிறுத்துவார். பழக்கதோஷத்தில் மாமூலை நீட்டி, அவர் வேலைக்கு உலை வைத்துவிடாதீர்கள். போகும்போதே பாவம் செய்தால் உருப்பட முடியாதல்லவா..அவர் உங்களிடம் டிக்கெட்டையும், பாஸ்போர்ட்டையும் தேவைப்பட்டால் விசாவையும் கேட்பார். அதை மட்டும் காட்டினால் போதும். இப்போ நீங்க விமான நிலையத்திற்குள் (அதாங்க...ஏர்போர்ட்டுக்குள்!) நுழைகிறீர்கள்.

2.பெட்டிப் பரிசோதனை (Luggage Screening):

ஏர்போர்ட்டில் நுழைந்ததும் நிறைய செவத்தச் செவத்தக் குட்டிகளைப் பார்ப்பீர்கள். அவங்க தான் ஏர் ஹோஸ்டஸ். அவர்களும் உங்களுடன்தான் விமானத்தில் வரப்போகிறார்கள். எனவே அங்கே பார்த்துக்கலாம்.(ஏர் இண்டியாவா நீங்க...அப்போ பாவம்தான்.) இப்போ பொழப்பைப் பார்ப்போமா..

நீங்கள் உங்கள் பெட்டியை இருவகையாகக் கொண்டு வந்திருக்க வேண்டும். ஒன்று மற்ற லக்கேஜ்களோடு போடப்படும் பெரிய லக்கேஜ் பெட்டிகள்(Check-In Luggaages). 20 முதல் 30 கிலோவரை அனுமதிப்பர். முதலிலேயே எவ்வளவு என விசாரித்துவிட்டு வரவும். இரண்டாவது உங்கள் கையிலேயே நீங்கள் கொண்டுபோகும் ஹேண்ட் லக்கேஜ்.(இதில் தண்ணீர், உணவுப்பொருட்கள், கத்தி,சேவிங் செட், செண்ட், பாட் ஸ்ப்ரே போன்ற எதையும் வைக்கக்கூடாது.) எனவே வீட்டிலிருந்து கிளம்பும்போதே சேவிங் செய்து, செண்ட் அடித்துக் கிளம்பவும்!

அந்த CheckIn லக்கேஜ் பெட்டியைச் சோதனையிடும் இடங்கள், 2 அல்லது 3  இருக்கும். உங்களுக்கானது எது என அங்கிருக்கும் டி.வி.பொட்டியில் சொல்வார்கள். அங்கு சென்று உங்கள் லக்கேஜைக் கொடுங்கள். அவர்கள் சோதனை செய்து விட்டு, ’ டேக்’ போட்டு உங்களிடமே தருவார்கள். அதை வாங்கிக் கொண்டு, அடுத்து நீங்கள் போகவேண்டியது போர்டிங் பாஸ் கொடுக்கும் கவுண்டருக்கு!

3.கவுண்டர்: (டிஸ்கி: இது ஜாதி அல்ல..நடிகரும் அல்ல!)

இங்கே நீங்கள் உங்களுக்கான போர்டிங் பாஸைப் பெற்றுக் கொள்ளலாம். சோதனையிடப்பட்ட Ckeck-In லக்கேஜை, இங்கே வாங்கிக்கொள்வார்கள். உங்கள் ஹேண்ட் லக்கேஜுக்கு மறக்காமல் டேக் வாங்கிக்கொள்ளுங்கள். அது இருந்தால்தான் விமானத்தில் ஏற அனுமதிப்பர். எனவே பத்திரம். போர்டிங் பாஸ் உடன் இமிக்ரேசன் ஃபார்ம் தருவார்கள். அதில் உங்களைப் பற்றிய விவரங்களைக் கேட்டிருப்பர். நீங்கள் ’இண்டெலிஜெண்டலி’ என்றால் தயங்காமல் அருகில் இருக்கும் சக பயணியைக் கேளுங்கள். உதவுவார்கள்.

4.இமிக்ரேசன் :

நீங்கள் தாய்நாட்டைத் தவிக்க விட்டுப் போறது இவங்க கையிலதான் இருக்கு. உங்க விசா பக்காவா இருந்தா, ஒரு பிரச்சினையும் இல்லை.....இல்லே, ஆப்புதான்..விமானப் பணிப்பெண்கள் நினைப்புல இங்கே ஓவராப் பேசிடாதீங்க. நிரப்பிய இமிக்ரேசன் ஃபார்மைக் கொடுத்துவிட்டு, ரொம்ப நல்லபிள்ளையா முகத்தை வச்சுக்கிட்டு நின்னீங்கன்னா போதும் பாஸ்போர்ட்ல ஸ்டேம்ப் பண்ணிக் கொடுப்பாங்க. (நீங்கள் வெளிநாட்டில் போய் இறங்கியதும், அங்குள்ள இமிக்ரேசனிலும் இதையே செய்யுங்கள்.)

4.பாதுகாப்புச் சோதனை:

உஷ்...எத்தனை..ப்ளைட்டைக் கண்ணுல காட்டுவாங்களா மாட்டாங்களான்னு நொந்துக்கிறீங்களா..சரிதான்..முதல்ல அப்படித்தான் இருக்கும். இங்கே உங்கள் ஹேண்ட் லக்கேஜும் நீங்களும் சோதிக்கப்படுவீர்கள். கையை விரித்து நிற்கவைத்து,கிச்சு கிச்சு மூட்டுவார்கள். இரண்டு பேண்ட் பாக்கெட்டை மட்டும்(!) நசுக்கிப் பார்ப்பார்கள்..அவ்வளவுதான்.

5.காத்திருக்கும் ஹால்:

விமானம் கிளம்புவற்கு கொஞ்ச நேரம் முன்பு தான் உள்ளே அனுமதிப்பர். அதுவரை, உங்களுக்கு எந்த கேட் என்று போர்டிங் பாஸைப் பார்த்து தெரிந்துகொண்டு, அங்கே காத்திருக்கவும்.இங்கு டி.வி, அழகான பெண்கள்/ஆண்கள்(!), காபி ஷாப், போன் பூத் எல்லாம் இருக்கும். நன்றாக வேடிக்கை பாருங்கள். 

காஃபி ஜஸ்ட் 60 ரூபாய்தான். குடிக்காமலே காஃபி கசக்குதா..குடித்தால் இன்னும் கசக்கும். சர்க்கரை, பால் எதுவும் இல்லாமல் தருவார்கள். நீங்கள்தான் எடுத்துப் போட்டுக்கொள்ள வேண்டும். எவ்வளவு சர்க்கரை போட்டாலும் இனிக்காது என்பதுதான் விஷேசமே!

6.போர்டிங்:

இப்போது விமானத்தில் ஏற அழைப்பார்கள். நீங்கள் கைக்குழந்தையுடன் இருந்தாலோ,வயதானவராய் இருந்தாலோ முதலில் அனுமதிக்கப்படுவீர்கள். பிசினஸ் கிளாஸ் மக்களே அதற்கப்புறம்தான்! அடித்துப் பிடித்து ‘இது என் இடம்’ எனக் கத்திக் கொண்டே ஏறுவதைத் தவிர்க்கவும்.

7.விமானம்:

அவ்வளவுதான்..விமானத்தில் ஒருவழியாக ஏறிவிட்டீர்கள். பார்த்தால் பெரிய ஏர் பஸ் போலிருக்கும்.அவ்வளவுதான். ஆனாலும் ஜன்னல் வழியா வெத்தலை போட்டுத் துப்ப முடியாம, கம்பியைப் பிடிக்காம நடுவுல நிக்க முடியாம போறதெல்லாம் ஒரு பயணமா சொல்லுங்க..

அப்புறம் என்ன செய்யணும்னு ஏர் ஹோஸ்டஸ் சொல்லுவாங்க. இனிமே இங்கெ எனக்கென்ன வேலை..’கிளம்புங்க பாஸ்..காத்து வரட்டும்’னு நீங்க சொல்லும்முன் நானே விட்டுக்கிறேன் ஜூட். 

டிஸ்கி: எதுவும் விட்டுப் போயிருந்தா, அதிகமாப் ’பட்டவங்க’ சொல்லி உதவுங்க!