பிராமண நண்பர்களுக்கு...(வர்ணம், ஜாதி, இட ஒதுக்கீடு)_1

பொதுவாக எனக்கு வரும் மின்னஞ்சல்களை நான் பிரசுரிப்பதில்லை. அது வீண் பகட்டாகத் தெரியும் என்பதால், பொதுவில் வைக்க எனக்குத் தயக்கம் உண்டு.

ஹன்சிகா ஸ்டில்லில் ஆரம்பித்து, ஓஷோ புத்தகங்கள் வரை எனக்கு வாசக நண்பர்கள் அனுப்பிக்கொண்டே இருக்கிறார்கள். அந்த வகையில் என் மதிப்பிற்குரிய பெரியவர் ஒருவரிடம் இருந்து ஒரு குறிப்பிடத்தக்க மின்னஞ்சல் எனக்கு வந்து சேர்ந்தது. அதற்கு நான் பதிலளிக்க, விவாதம் நீண்டு கொண்டே சென்றது.

முடிவில் அதைப் பொதுவில் வைக்கும்படி, விவாதத்தில் கலந்துகொண்ட அனைவரும் கேட்டுக்கொண்டார்கள். இந்த விஷயம் பற்றி, படிப்போரிடையே மேலும் பல ஆரோக்கியமான விவாதம் நடத்தப்பட வேண்டும் என்பதே இந்தப் பகிர்வின் குறிக்கோள்.

பின்னூட்டத்தில் வசைச் சொல் தவிர்த்து, விவாதம் தொடர்ந்தால் மகிழ்வேன் :

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

செங்கோவி அவர்களே!

வணக்கம்!

காந்திஜி பற்றிய உங்க‌ள் பதிவினைப் பார்த்து உங்கள் மேல் ஒரு பரிவும், மரியாதையும் ஏற்பட்டது. வகுப்பறையில் "கோட்சேயின் வாக்குமூலம்" பற்றி நான் இட்ட பதிவில் தங்களுடைய பின்னூட்டமே உங்கள் மனவோட்டத்தைக் காண்பித்தது.

தங்க‌ள் எழுத்துக்களில் காணப்படும் பார்ப்பன எதிர்ப்புக்கு ஆன காரணிகளை நான் அறியத் தாருங்கள். நான் அந்த வகுப்பைச் சார்ந்தவனே!சுய விமர்சனத்திற்காகவே கேட்கிறேன்.எங்க‌ளிடம் தவறுகள் இருப்பின் மாற்றிக் கொள்ளவும் இது ஏதுவாகும்.இது தனிப்பட்ட முறையில் மின்னஞ்சலில் அனுப்பினாலும் சரி.பொதுவில் ஒரு விவாதமாகச் சொன்னாலும் சரியே.

கடந்த 44 ஆண்டுகளாக(கழகங்கள் ஆட்சிக்கு வந்த பின்னர்), அந்தணர்களுக்கு எந்த விதச் சலுகையும் இல்லாமலேயே இருந்துள்ளது.அவர்களும் 'சோறு கண்ட இடம் சொர்க்கம்' என்று சோற்றுகாகத் தஙளுடைய எல்லா அடையாளங்க‌ளயும் அழித்து விட்டு ஊர் ஊராகவும், நகரம் நகரமாகவும்,நாடு நாடாகவும் சிதறிப் போய் விட்டனர். 


இன்னும் அவர்கள் மீது வைத்துள்ள வெறுப்புக்கான காரணத்தை அறியலாமா?

என் தந்தையார் காந்தீய நிர்மாணப்பணி செய்தவர்.சிறை சென்ற‌ தியாகி. சாதி வித்தியாசம் இல்லாமல் எல்லோரையும் விருந்தோம்பல் செய்தவர் என் தாய்.எனவே தாங்கள் என்னிடம் பிற அந்தணர்களிடம் காட்டும் தயக்கத்தைக் காட்ட வேண்டாம்.

நீங்கள் காந்தியிடம் அணுகும் முறையே, நீங்கள் ஞாயத்திற்குக் கட்டுப் படக்கூடியவர் எனக் காட்டுகிறது.அதனால்தான் எழுதினேன். விருப்பமும், நேரமும் இருப்பின் தொடரவும்.

நன்றி வணக்கம்

****

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ஐயா,

முதலிலேயே சொல்லி விடுகின்றேன், நான் பிராமணர்கள் மேல் துவேஷம் கொண்டவன் அல்ல. நீங்கள் உபயோகிக்கும் பார்ப்பன/பார்ப்பான் போன்ற வார்த்தைகளைக் கூட நான் என் பதிவுகளிலோ அல்லது வேறெங்குமோ உபயோகித்ததில்லை தாங்கள் பிராமணர் என்பதையும் வகுப்பறையிலேயே நான் அறிவேன். ஆனாலும் தங்கள் மீது நான் மதிப்பு கொண்டிருப்பதை தாங்கள் அறிவீர்கள் என்று நம்புகிறேன்.

நான் எதிர்ப்பது பிராமணீயம்/பார்ப்பனீயம் என்ற சொல்லால் அழைக்கப்படும் பிறப்பு அடிப்படையிலான தகுதிப் படுத்தலையே. நான் எனது பதிவில் ஒரு பின்னூட்ட நண்பரிடம் ‘பிராமணர்களிடம் மட்டுமா பார்ப்பனீயம் உள்ளது’ என்று வெளிப்படையாகவே கேட்டுள்ளேன்.

பிறப்பு அடிப்படையில் பேதம் பார்க்கும் பிராமணர்களை மட்டுமல்லாது, வன்னியர்/நாயக்கர்/நாடார்/தேவர்/பிள்ளைவாழ் ஜாதியைச் சேர்ந்தோரையும் கண்டிருக்கிறேன். 

ஒரு வன்னியர்/தேவர் என்பவர் தாழ்த்தப்பட்டோர் தவிர மற்றோரிடம் பெரிதாக பார்ப்பனீயத்தைக் காட்டுவதில்லை. அதனால் அது எல்லோருக்கும் பெரிதாக தெரிவதும் இல்லை. பிராமணர்கள் எல்லா ஜாதியினரிடமும் பார்ப்பனீயத்தைக் காட்டுவதால், சமூகம் அதைப் பெரிதாக எடுத்துக் கொள்கிறது.

பிராமணர்களின் ஜாதித் துவேஷத்தை, வாழ்வில் ஒரு முறையாவது அனுபவிக்காதவர் தமிழகத்தில் குறைவே. அதற்கு என்னையே உங்களுக்கு உதாரணமாகச் சொல்வேன்.

என் கல்லூரி நண்பர், பிராமணர். சென்னையைச் சேர்ந்தவர். நாங்கள் கால்லூரியில் படிக்கும்போது இன் - ப்ளாண்ட் ட்ரெய்னிங்கிற்காக சென்னை சென்று, அவர் ஏரியா அருகில் தங்கியிருந்தோம். ஒருநாள் தன் வீட்டிற்கு சாப்பிட அழைத்துச் சென்றார். அவரது தாயும், பாட்டியும் இலையில் சோறு பரிமாறினார்கள். நண்பருக்கும், அவரது தந்தைக்கும் மட்டும் தட்டில் சாப்பாடு. 


அதை நாங்கள் தவறாக எடுத்துக் கொள்ளவில்லை. சாப்பிட்டு முடித்து எழுந்தோம். அப்போது அவரது தாயார் நாங்கள் சாப்பிட்ட இலையை எடுக்கும்படியும், தெருவோரம் இருக்கும் குப்பைத்தொட்டியில் போடும்படியும் சொன்னார். நாங்கள் அதிர்ந்தோம். வேறுவழியின்றி, இலையைக் கையில் ஏந்தியபடி 4 வீடு தள்ளி தெருமுனையில் இருந்த குப்பைத்தொட்டியில் போட்டோம். திரும்பி நாங்கள் வந்தபோது, வீடு மொழுகப்பட்டிருந்தது.

என் தாய்-தந்தையர் படிக்காதவர்கள். ஆனால், நான் எனது பள்ளி நண்பர்களை எப்போது அழைத்துச் சென்றாலும் ’என்ன ஜாதி’ என்று கேளாது உணவிட்டு விருந்தோம்பல் செய்வார்கள். சில நாட்களில் நண்பர்கள், என் வீட்டில் இரவில் படிப்பதற்காகத் தங்குவதும் உண்டு. உறவுகள் முணுமுணுத்தாலும், வீட்டிற்கு வந்தோரை என் தாய்-தந்தையர் அவமானப்படுத்தியதில்லை. 

அப்படி ஒரு பின்புலம் கொண்ட எனக்கு, சென்னை போன்ற நாகரீக நகரத்தில், பிராமணக் குடியில் பிறந்தோர் கொண்டிருக்கும் மன அழுக்கு பெரும் அதிர்ச்சியையே ஏற்படுத்தியது. காந்தி சொன்ன தீண்டாமை பற்றிய கருத்துக்களையும் அப்போதே நான் முழுதாக புரிந்து கொண்டேன். 

எங்கள் ஊரில் பிராமணர்கள் கிடையாது. எனவே என் கல்லூரிக் காலம் வரை பிராமணர்களைப் பற்றி எந்தவொரு கருத்தும் எனக்கில்லை.அந்த சம்பவத்தை பிறரிடம் சொல்லி, வருத்தப்பட்ட போது, பலரும் அதே போன்று பல்வேறு இடங்களில் தாங்கள் பட்ட அவமானத்தைச் சொன்னார்கள். ஒரு கிராமத்தில் ஒரு பிராமணச் சிறுவனைக்கூட ‘சாமி’ என்று தான் அழைக்க வேண்டும் என்ற கட்டுப்பாடு இருப்பதைச் சொன்னார்கள். 

அதன்பின் நான் பெரியாரைப் படிக்க ஆரம்பித்தேன். அவரது அரசியலுடன் என்னால் ஒன்ற முடியவில்லை. ஆன்மீகரீதியில் ஓஷோவை ஏற்கனவே படித்திருந்த என்னை, பெரியார் ஈர்க்கவில்லை. ஆனால் ஜாதி விஷயத்தில்,  என் பார்வை மாறியதில் அவர்களின் தாக்கத்தையும் காந்தியின் தாக்கத்தையும் இப்போது நான் உணர்கின்றேன்.

எப்படி பிற ஆதிக்க ஜாதியில் பிறந்த எல்லோரும் ஜாதி வெறியர்கள் இல்லையோ, அதே போன்று எல்லா பிராமணர்களும் கெட்டவர்கள் இல்லை என்பதை நான் அறிவேன். எனக்கு நல்ல பிராமண நண்பர்களும் உண்டு. எனவே நான் ஒட்டுமொத்தமாக எல்லா பிராமனர்களின் மீதும் வெறுப்பு கொள்வதில்லை. 

தமிழை விட சமஸ்கிருதம் உயர்வானது என்று நம்புவதும், பிற ஜாதியினரை விட தான் உயர்ந்தவர்கள் என்று நம்புவதும், ஈழப்படுகொலை போன்ற பாதகச்செயல்களில் மனிதநேயத்துடன் மனிதர்களுக்காக இரங்காததுமே பெரும்பாலான பிராமணர்களின் தவறு. அவர்கள் மறுபரிசீலனை செய்ய வேண்டியதும் அதுவே.

துக்ளக் சோ-வும் அத்தகைய துவேஷம் கொண்டவரே. அவரைப் பற்றி எனது சில பதிவுகளில் நான் தாக்கி எழுதியதால், ஒட்டுமொத்த பிராமணர்கள் மேல் நான் துவேஷம் கொண்டவன் என்று எண்ணிவிட்டீர்களோ? 

இந்து மதத்தின் மீதும், நம் முன்னோர்களின் மீதும் மரியாதை உள்ள சராசரி இந்தியன் நான், அவ்வளவே!

அன்புடன்,

செங்கோவி

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

அன்புள்ள செங்கோவி,

///சாப்பிட்டு முடித்து எழுந்தோம். அப்போது அவரது தாயார் நாங்கள் சாப்பிட்ட இலையை எடுக்கும்படியும், தெருவோரம் இருக்கும் குப்பைத்தொட்டியில் போடும்படியும் சொன்னார்.///

நீங்கள் சென்று உணவு சாப்பிட்ட வீட்டு பாட்டியை மாற்ற முடியுமா? உங்க‌ள் நண்பரே அப்ப‌டித்தான் என்றால் அவருக்கு ஆலோசனை அவசியம்.அவர் தன் வீட்டு நடைமுறை தெரிந்து, பாட்டியிடம் பேசி தானே விருந்தினரின் இலைகளை எடுத்துப் பாட்டியையும் திருப்தி செய்து, விருந்தினரையும் நோக அடிக்காமல் சமாளித்து இருக்கலாம்.பாவம் !


அவருக்கே கூட இது முதல் அனுபவமாக இருந்திருக்கக்கூடும்.இப்ப‌டி நடக்கும், அதை நீங்கள் தவறாக அவதானிப்பீர்கள் என்று புரிதல் இல்லாத வயது. கல்லூரியில் படித்த போது அல்லவா!என்ன 21 வயது இருக்கும். அனுபவம் பத்தாது. 

சாப்பிட்ட இடத்தை அவர்களே சுத்தம் செய்து விட்டார்கள் அல்லவா?ந‌ல்ல வேளை! அதையும் உங்க‌ளை செய்யச் சொல்லக் கூடியவர்களும் இருக்கிறார்கள்.

நான் வேலை பார்த்த அலுவலகக் கேண்டீனில்‍=நாடார் கிறித்துவர் நிர்வாகம்‍‍=இன்றளவும் இலை நாங்களே எடுக்க வேண்டும்.

இன்று வெளிநாட்டுக்குப் போகும் தன் பிள்ளை, கிடைக்கும் உணவுக்குத் தன்னை தயார் படுத்திக்கொள்ள வேண்டும் என்பதற்காக எல்லாவற்றையும் சாப்பிட்டுப் பழகுமாறு பயிற்றுவிக்கும் பிராமணப் பெண்களின் எண்ணிக்கை கூடி வருகிறது.

தன்னை விடக் குறைந்த சம்பளம் பெரும் பிராமண இளைஞ‌னைத் திருமணம் முடிக்க மறுக்கும் பார்ப்பின யுவதிகள் பெருகி விட்டார்கள்.கலப்புத் திருமணம் பிராமணப் பெண்களே அதிகம் செய்கிறார்கள். 

நல்லது. மீண்டும் சந்திப்போம்.

-- *****


(தொடரும்)

டிஸ்கி : மின்னஞ்சலில் இது சம்பந்தமாக நிறைய பேசியுள்ளதால், பின்னூட்டத்திலும் ”விவாதிக்க” நான் விரும்பவில்லை. இது தீராத விவாதம் என்பதையும் நானறிவேன். நன்றி.